9 kwietnia delegacja z naszej szkoły na czele z Panią dyrektor Agatą Słapczyńską wzięła udział w spotkaniu ze świadkiem historii Panią Anną Jeleńską
Spotkanie to zorganizowało Muzeum Łużyckie w Zgorzelcu i dotyczyło ono pionierskiego okresu powojennego w regionie zgorzeleckim i połączone było z prezentacją wydanego przez Muzeum Łużyckie
Pamiętnika Anny Jeleńskiej z lat 1946 - 1954.
Najważniejszą informacją jest to, że Pani Jeleńska przyjęła zaproszenie Pani dyrektor
i w najbliższym czasie pojawi się w naszej szkole, aby przybliżyć uczniom ten trudny, ale
i ciekawy powojenny okres. Czekamy z niecierpliwością.
Krótka biografia Pani Anny Jeleńskiej:
Anna Jeleńska urodziła się w rodzinie polskiego pochodzenia w Witebsku, w roku 1931. Po polsku rodzice rozmawiali w domu rzadko, przy okazji wizyt dziadków,
dzieci znały tylko język rosyjski, po polsku umiały odmawiać pacierz. Po wybuchu wojny (w tym przypadku w czerwcu 1941 r.) nastały ciężkie czasy okupacji, głodu
i ciągłego zagrożenia życia. Ostatecznie Anna wraz z rodzicami i siostrą została wywieziona na przymusowe roboty do III Rzeszy. Tam zastał ich koniec wojny. Do
domu nie mieli już po co wracać — zdecydowali się pozostać w okolicach Zgorzelca. Początkowo zostali zakwaterowani przez urzędników Państwowego Urzędu
Repatriacyjnego w Pieńsku. Tam Anna Jeleńska miała swój pierwszy kontakt z polską szkołą, szybko musiała nauczyć się mówić a także czytać i pisać po polsku. Pod koniec roku szkolnego 1945/46 zaczęła pisać swój pamiętnik. Niebawem przenieśli się do Zgorzelca, gdzie Anna Jeleńska mieszka do dzisiaj.
